روز جهانی گرافیک در حقیقت فرصتی است برای آشنایی بیشتر با مقوله گرافیک به عنوان ابزار و هنری برای ارتباط و فهم عمیق‌تر مسائل و از میان برداشتن فاصله میان انسان ها است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، مفهومی که در سال ۱۹۹۵ توسط کیم پائولسن (معاون رئیس جمهور ۱۹۹۳-۱۹۹۵) به منظور بزرگداشت بنیاد شورا طراحی گرافیکی در ۲۷ آوریل ۱۹۶۳ تدوین شد، این روز در ابتدا به عنوان روز جهانی گرافیک، در سال ۲۰۱۲ به روز طراحی ارتباطات جهانی تبدیل شد و سال ۱۹۹۵، ۲۷ آوریل، درست در سالگرد تأسیس آیکوگرادا، این روز به عنوان روز جهانی گرافیک انتخاب شد.در کشور ما نیز چند سالیست که اهمیت طراحی گرافیکی به خوبی درک شده و به همین دلیل با تشکیل انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، روز جهانی گرافیک مطابق با روز جهانی آن یعنی ۲۷ آوریل به عنوان روز طراحی گرافیکی و روز گرافیست انتخاب شده است.طراحی گرافیکی یک فرایند خلاق است، که اغلب مشتری و یک طراح را درگیر می‌کند و به طور سنتی در رابطه با تولید کنندگان فرم تکمیل می‌شود. طراحی گرافیک برای انتقال پیام خاص به مخاطب هدفمند، معمولا از طرف مشتری، معروف به «مختصر» انجام می‌شود. اصطلاح طراحی گرافیک همچنین می‌تواند به تعدادی از رشته‌ها هنری و حرفه‌ای اشاره داشته باشد که بر ارتباطات و ارائه بصری متمرکز شده اند و روز جهانی گرافیک فرصتی است برای ارج نهادن به زحمات افراد فعال در تمامی این رشته ها.روز جهانی گرافیک چه اهدافی را دنبال می‌کند؟هدف روز جهانی گرافیک این است که طراحان را به چالش بکشیم تا تأثیر عمیقی بر بهزیستی افراد در محیط‌ها محلی خود داشته باشند و با استفاده از طراحی به عنوان وسیله‌ای برای احترام به تنوع، فراتر از مرز‌ها و بهبود کیفیت راه حل‌ها ابتکاری برای نیاز‌ها محلی بیابند. هر ساله در تاریخ ۲۷ آوریل و در روز جهانی گرافیک از شرکت کنندگان در سراسر جهان دعوت می‌شود تا با برگزاری رویداد‌ها و ابتکارات عمومی، لحظه‌ای از طراحی را جمع آوری، نوآوری و زندگی کنند.امروزه طراحی گرافیکی خدمات وسیعی را در اختیار بشریت قرار داده است و در عرصه‌ها مختلف سبب آگاه سازی افراد جامعه شده است.
برگزاری نمایشگاه ۵۰ سال گرافیک ایران در سال ۱۳۵۵ را می‌توان از پیامد‌های این جریان و از مهمترین رویداد‌های گرافیک ایران در پیش از انقلاب به شمار آورد.تلاش‌های این جمع از طراحان منجر به شکل گیری اولین سالانه گرافیک ایران در سال ۱۳۶۶ شد که از آن می‌توان به اولین گردهمایی طراحان گرافیک پس از انقلاب نام برد، برگزاری دومین سالانه و سومین دو سالانه آثار طراحان گرافیک لزوم تشکیل نهاد صنفی را دوباره در اذهان زنده کرد.ابتدا تعاونی تهیه ملزومات گرافیک شکل گرفت و آرام آرام گرافیک به جایگاه واقعی خود در جامعه نزدیک شد، تدریس گرافیک در دانشگاه‌های مختلف، رشد کمی و کیفی آن و تلاش‌های هیات موسس تعاونی همراه با جلب نظر جمعیت قابل توجهی از طراحان گرافیک و یافتن راهکار رسمی و قانونی باعث شد انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران را در مهر ۱۳۷۶ به ثبت رسانده و تاسیس کنند.منبع: آسمونی، نمناک
