۲۴ می در تقویم جهانی به عنوان روز برادر ثبت شده است. در اسلام پیوند برادری قوی‌ترین و پایدارترین پیوندها و سبب مودت و دوستی است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من رابطه بین برادر و خواهر و یا دو برادر، طبیعتاً رابطه بسیار قوی است. بزرگ شدن در کنار یکدیگر، مواجه شدن با مشکلات، بازی کردن با یکدیگر یا رقابت بین این دو نفر، یک رابطه شیرین را رقم می‌زند.
فرقی ندارد که چند برادر داشته باشید؛ در هر صورت روز جهانی برادر، زمانی برای ابراز محبت به آنها می‌باشد. شاید برادر‌ها از لحاظ ابراز محبت مانند در آغوش گرفتن، گل فرستادن، یا بیان کلمات محبت آمیز، به اندازه خواهر‌ها قوی ظاهر نشوند، اما قلبا موجودات بسیار مهربانی هستند پس چه بهتر که شما نیز روز جهانی برادر را به یاد بسپارید و حتماً آن را به برادرتان تبریک بگویید و لحظات فراموش نشدنی در کنار یکدیگر بسازید.
تاریخ روز جهانی برادر
روز جهانی برادر یعنی جشن گرفتن روز خانواده و یکی از مهمترین نقش‌های خانواده به نام برادر که هر سال در ۲۴ می‌برگزار می‌شود و روزی عالی است که بتوانید به برادرتان ابراز علاقه کنید و به او یادآوری کنید که چقدر به او علاقه‌مند هستید.
افراد مشهور زیادی بودند که در کنار برادرانشان رشد کردند، اما در زندگی عادی و روزمرهِ مردم معمولی هم می‌توان این موضوع را احساس کرد که برادران نقش بسیار مهمی در زندگی یکدیگر دارند.
تاریخچه روز جهانی برادر
منشا روز جهانی برادر کمی بحث برانگیز است، اما چیزی که می‌دانیم این است که این یک پدیده نسبتاً جدید است. روز جهانی برادر توسط نویسنده و مجسمه ساز آلابامایی سی. دانیل رودز ایجاد شد. اما اینکه آیا این رویداد در سال ۲۰۰۵ یا ۲۰۱۵ اتفاق افتاده است، هنوز روی آن بحث وجود دارد. آنچه ما می‌دانیم این است که رودز احساس می‌کرد که یک روز خاص لازم است تا حق برادران ادا شود.
روز جهانی برادر فرصت بسیار خوبی است تا به برادرتان بفهمانید که چقدر برای شما اهمیت دارد. پیوند بین برادران آنقدر قوی و بخش مهمی از زندگی بسیاری از مردم است که الهام بخش صد‌ها کتاب، فیلم، نقاشی، شعر و نمایشنامه است.
نام گذاری روز برادر
در کشور ما برادر به کسی گفته می‌شود که پدر و مادری مشترک داشته باشند و یا فقط از یک پدر متولد شده باشند، در لغت به برادر، داداش نیز گفته می‌شود. اما در بعضی از کشورهای آسیایی به برخی افراد بخاطر احترام، صمیمیت و … برادر گفته می‌شود.
قوی‌ترین پیوند
در اسلام نیز پیوند برادری را از قوی‌ترین و پایدارترین پیوندها و سبب مودت و دوستی دانسته شده در قران کریم سوره مجادله آیه ۲۲ آمده است
لاتجد قوما یؤمنون بالله والیوم الاخر یوادون من حاد الله ورسوله ولو کانوا ءاباءهم او ابناءهم او اخونهم…
لطیف‌ترین تعبیرى است که مى‌توان درباره مساوات افراد یک جامعه با محکم‌ترین پیوندهاى عاطفى، بیان کرد، زیرا روشن‌ترین و نزدیکترین پیوند عاطفى در انسان که از مساوات کامل برخوردار است، پیوند دو برادر است. اسلام سطح پیوند علائق دوستى مسلمین را به قدرى بالا برده که به صورت نزدیکترین پیوند دو انسان با یکدیگر آنهم پیوندى بر اساس مساوات و برابرى، مطرح مى‌کند، و آن علاقه دو برادر نسبت به یکدیگر است. روى این اصل مهم اسلامى مسلمانان از هر نژاد و هر قبیله، و داراى هر زبان و هر سن و سال، با یکدیگر احساس عمیق برادرى مى‌کنند، هر چند یکى در شرق جهان زندگى کند، و دیگرى در غرب.
عَقد اُخوّت یا پیوند برادری، (در عربی: عَقد المُؤاخاه) پیوندی است که میان دو مسلمان بسته می‌شود تا با یکدیگر برادر باشند. اجرای عقد اخوت، جزو اعمال مستحب در روز عید غدیر است و در این روز، افراد با خواندن این عقد می‌توانند برادر دینی همدیگر شوند. این پیوند، باعث ارث بردن از یکدیگر یا مَحرمیت نمی‌شود بلکه فایده‌اش در دنیا، فقط دعا برای یکدیگر و خیرخواهی و پیوند ایمانی است و در آخرت، فقط احتمال شفاعت.
معروف‌ترین عقد اخوت مربوط به پیمانی است که پیامبر (ص) بین مهاجران و انصار بست. پیوند برادری میان پیامبر (ص) و امام علی (ع) متواتر تاریخی است، یعنی افراد و منابع فراوانی آن را نقل کرده‌اند. به جز منابع شیعی، بسیاری از منابع اهل سنت نیز این واقعه را نقل کرده‌اند که علامه امینی در کتاب الغدیر به پنجاه مورد از آنها اشاره کرده است.
هدف از برقراری عقد اخوت
از مهمترین دغدغه‌های پیامبر (ص) چگونگی برقراری عدالت اجتماعی در میان همه مردم بوده است و لازمه پدیدار گشتن چنین عدالتی، از یک سو برافتادن تضاد‌های طبقاتی و از دیگر سو، ایجاد پیوند‌های قرابت میان آحاد مردمان بوده است. به همین سبب پیامبر (ص) پیوند برادری دینی را به عنوان راهکاری عملی برای شکل‌گیری برادری و برابری میان همه انسان‌ها برقرار ساخته است. از بین بردن کینه‌ها و دشمنی‌ها، زدودن غربت و تنهایی مهاجران و جایگزین کردن پیوند ایمانی به جای پیوند‌های قومی و نژادی نیز از جمله اهداف عقد اخوت شمرده شده است. تا پیش از نزول آیه دهم از سوره حجرات، گمان می‌شد که ایجاد پیوند برادری میان مسلمانان، تنها کاری هوشمندانه و خردمندانه از سوی شخص پیامبر (ص) در مقام یک رهبر دینی و سیاسی با هدف بنیان نهادن جامعه‌ای اسلامی و فراهم آوردن پشتوانه معنوی برای آن بوده است، اما با نزول این آیه معلوم شد که این پیوند افزون بر یک شیوه سیاسی برای ایجاد وحدت و یکپارچگی بین امت اسلام، بخشی از آیین اجتماعی اسلام است که خداوند متعال تشریع کرده است.
