وقتی صحبت از سوخت های فسیلی می شود، منظور مواد و سوخت هایی است که بر اثر تغییر ساختار فسیل های باستانی ایجاد شده اند و اصلی ترین انواع سوخت های فسیلی شامل نفت، گاز و زغال سنگ هستند. حال ممکن است این سوال مطرح شود که آیا دایناسورها هم جز مواد تشکیل دهنده سوخت های فسیلی هستند؟
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من ، مطالعات زمین شناسی نشان می‌دهد بیشتر ذخایر نفتی بین ۶۵ تا ۲۵۲ میلیون سال پیش تشکیل شده است. در حالی که این زمان با دوره دایناسورها همپوشانی دارد، باید توجه داشت که نفت یک نوع رسوب دریایی است که از بقایای جلبک‌ها و پلانکتون‌ها ساخته شده است.
از سوی دیگر طی مطالعات انجام شده اسکلت خزندگان ماقبل تاریخ مانند پلزیوسار‌ها و در همان لایه‌های زمین شناسی نفت یافت شده اند و احتمال داده می‌شود بقایای این فسیل‌ها ممکن است ذخایر نفت را آلوده کرده باشند. اما اینکه بگوییم نفت از دایناسورها درست می‌شود، مانند این است که بگوییم نان از حشرات درست می‌شود، فقط به این دلیل که گهگاه حشراتی در آرد می‌افتند.
به طور کلی رسوبات نفتی در دریا‌های کم عمقی که پر از موجودات زنده در نزدیکی سطح بودند، تشکیل شده است. وقتی پلانکتون‌ها و میکرو ارگانیسم‌های مرده به بستر دریا سقوط می‌کردند، این ماده آلی در یک لایه فاقد اکسیژن به دام انداخته می‌شد که با فشرده شدن از بالا به اعماق و پایین‌تر فرو می‌رفت. پس از گذشت ۱۰۰ میلیون سال از این زمان، لایه‌های زیرین زیر چندین کیلومتر خاک رس و ماسه قرار می گرفت و گرما و فشار در این اعماق، مواد آلی را به نفت تبدیل می‌کرد.
در مقابل، یک دایناسور مانند پلزیوسور پنج تنی که پس از مرگ به کف دریا سقوط می‌کند، بعید است که برای مدت طولانی بدون مزاحمت باقی بماند تا به طور ایمن دفن شود. در عوض، جسد این دایناسور یک سفره موقت برای ماهی ها، سخت پوستان و کرم‌ها خواهد بود که به سرعت بخش‌های آلی را از بین می‌بردند همانطور که ما امروز شاهد این هستیم که اجساد نهنگ‌ها به بستر دریا می‌افتند و توسط سایر جانداران خورده می‌شوند.
بر خلاف نفت، زغال سنگ مکان بسیار بهتری برای یافتن فسیل است. در واقع، بسیاری از بقایای گیاهی و حیوانی در درز‌های زغال سنگ حفظ شده اند. اما ذخایر زغال سنگ مربوط به دوران کربونیفر (۳۵۹ تا ۲۹۹ میلیون سال پیش) است. در این دوران هنوز دایناسوری زندگی نمی‌کرده و اولین دایناسورها ۵۷ میلیون سال پس از پایان این دوره پا به عرصه حیات گذاشته اند؛ بنابراین می‌توان به طور قطع گفت که در سوخت‌های فسیلی هیچ اثری از دایناسورها وجود ندارد.
مترجم: نیروانا محمدحسینیمنبع: sciencefocus
