تکاپو‌های قبل از سال نو، ازدحام مردم برای خرید، ترافیک، هلهله بچه‌ها در بازار‌ها و… گرچه سختی‌هایی دارد، اما برای همه ما دلچسب و نشاط انگیز است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، یکی از رسومی که با نزدیک شدن عید نوروز، انجام می‌دهیم، خرید کردن است. خریدی که ممکن است اصلا نیاز هم نباشد، ولی تنها و تنها به خاطر رسم و عادتی که پیدا کرده ایم، روانه‌ی بازار می‌شویم.
خرید عید! یعنی همان خریدن‌های بی‌حدو حصر نوروزی و تغییر دکوراسیون‌های عجیب که گمان می‌کنیم اگر مهمان‌هایمان روی مبل‌هایی که پارسال نشسته‌اند، امسال هم بنشینند و فامیل، ما را در لباس‌های یک‌ماه قبل‌مان ببینند، شأن اجتماعی و وضعیت اقتصادی‌مان به چالش دردناکی کشیده می‌شود.
در این شرایط به هیچ‌عنوان حواس مان نیست که کودک و نوجوانی که دستش را می‌گیریم و از این پاساژ به آن یکی و از این فروشگاه به دیگری می‌بریمش و انواع لباس‌های نو را روی تنش پرو می‌کنیم، ما را می‌بیند، حرص ما را برای خریدن وسایل غیرضروری به خوبی می‌فهمد و در ذهنش تحلیل می‌کند و متاسفانه یاد می‌گیرد که «خرید‌کردن ربط چندانی به نیاز واقعی ندارد» .
اگر خود شما والدینی هستید که هویت‌تان به تجملات گره‌خورده، مطمئنا فرزند شما هم به همین دام گرفتار خواهد شد.
نکاتی در رابطه خرید عید نوروز
از ماست که بر ماست
از در و دیوار فضای مجازی و حقیقی‌مان تبلیغات می‌بارد. تبلیغ به مصرف بیشتر و بیشتر! بیلبورد‌های نصب شده در خیابان و بزرگراه‌ها برنامه‌های مختلف تلویزیون، تبلیغات چسبیده به گوشه و کنار سایت‌ها و کانال‌های و صفحه‌های تلگرام و اینستاگرام و …، یک هزارتوی بی‌انتها ساخته‌اند که تنها آدمی می‌تواند از میان‌شان جان سالم به در ببرد و به دام مصرف‌گرایی نیفتد که خوب فکرکند، قبل از هر کاری، هر خریدی و هر انتخابی منطقی فکر کند.
بچه‌هایی که در اولویت‌اند
برخی از والدین حتی اگر خودشان لباس‌های مندرس بپوشند باید آخرین مدل‌ها و جدیدترین وسایل را برای فرزندشان فراهم کنند. گمان می‌کنیم باید برای بچه هر چه خواست خرید تا عقده‌ای نشود و چشمش به‌دست دیگران نباشد!
نتیجه این می شود که؛ روحیه مصرف‌گرایی و زیاده‌خواهی در نوجوان شکل می گیرد.
با هم ببینیم
اسفندماه یک فرصت طلایی است برای این که شما به همراه فرزندتان علاوه بر مرتب‌کردن کمد لباس‌ها و دیگر لوازم خصوصی‌اش که به خانه تکانی هم منجر می‌شود، درباره خرید وسایل و لباس‌های جدید صحبت کنید. اگر لباس‌هایش نو، تمیز و قابل استفاده هستند به او بگویید که دلیلی منطقی برای دوباره خریدن وجود ندارد .
خرید می‌کنم، پس هستم
نوجوان نباید هویت خودش را با مصرف بیشتر گره بزند. خوب می‌دانیم که نوجوانی زمان هویت‌یابی است. اگر خود شما والدینی هستید که هویت‌تان به تجملات گره‌خورده، مطمئنا فرزند شما هم به همین دام گرفتار خواهد شد.
سعی می‌کند به واسطه وسایل اطرافش دیده شود؛ «مرا ببینید که تبلت چندمیلیونی دارم»، «مرا ببینید که لباس‌هایم مارک دار است»، «مرا ببینید که چندین‌دست لباس و کفش و کیف و… دارم»، این آسیب بسیار بزرگی است، چون نوجوان، خالی از شخصیت می‌شود و خرید‌کردن برایش حکم نان شب را پیدا می‌کند.
چه کارمندان و چه کارگران و حتی کاسب‌ها می‌دانند ماه فروردین ماه طولانی‌ای است؛ چرا که عیدی و پاداش و حقوق‌های اسفند یکباره خرج شده و همه برای گذران زندگی در فروردین ماه مشکل دارند؛ بنابراین مدیریت اقتصاد خانه را نادیده نگیرید و به گونه‌ای از کیسه‌تان خرج کنید که ته آن چیزی برای فروردین بماند.
ادامه دارد…
منبع: بهداشت نیوز/ راسخون/ خبرگزاری دانشجو
