فتوای تحریم عضویت در حزب رستاخیز توسط امام خمینی، اثرات فراوانی در جامعه داشت و باعث عدم توفیق حزب رستاخیز در فضای سیاسی – اجتماعی کشور شد.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، اوایل دهه پنجاه شمسی برای حکومت پهلوی سال‌های پرفراز و نشیبی به شمار می‌رود. سال‌هایی که مصادف بود با دستگیری‌های گسترده مبارزان که بسیاری یا در زندان‌ها زیر شکنجه ستم شاهی جان می‌فرسودند و یا بسیاری دیگر جان خود را از دست داده بودند. شاه سرمست از سرکوب مخالفان از سویی و رشد روز افزون قیمت نفت خواستار هر چه بیشتر و مطلق کردن قدرت در شخص خود بود. مهمترین مصداق در این رفتار شاه اعلام تشکیل حزب رستاخیز بود که با تبلیغات فراوانی در تشکیل آن همراه در سراسر کشور همراه شد. فکر ایجاد احزاب دولتی در عصر پهلوی دوم، پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و ایجاد حکومت مطلقه محمد‌رضا شاه در ایران شکل گرفت. البته ایده تشکیل حزب رستاخیز در کنار برنامه‌های دیگر همچون برگزاری جشن‌های ۲۵۰۰ ساله، تغییر مبدأ تاریخ از هجری شمسی به تاریخ شاهنشاهی و طرح شعار‌هایی همچون “خدا، شاه، میهن” از جمله اقداماتی بود که با ارزش‌ها و نمود‌های فرهنگی جامعه ایران مغایرت‌های اساسی داشت. اعلام و انجام مقدمات برای برپایی حزب رستاخیز نمونه بارزی از این برنامه‌ها بود که با تبلیغات فراوانی از سوی حکومت پهلوی همراه گردید.
اگر چه شاه شخصاً معتقد بود که اندیشه تأسیس حزب واحد رستاخیز را از جایی الهام نگرفته، با این حال سیستم تک‌حزبی او وامدار دو الگوی شرقی و غربی بود. منظور از الگوی شرقی، سیستم تک حزبی شوروی است که به اقتدار هیئت حاکمه می‌افزاید و منظور از الگوی غربی، ایجاد حزبی توسعه گرا در راستای برنامه‌ها و جداول تعیین شده مدل‌های غربی توسعه بود. قصد حکومت از تشکیل چنین حزبی یک نکته را روشن می‌کرد و آن تمایل شاه به حکومت تک نفره با پوشش‌های متفاوت بود. محمد رضا شاه پهلوی طی مصاحبه‌ای مطبوعاتی در ۱۱ اسفند ۱۳۵۳ با اعلام انحلال دو حزب ایران نوین و حزب مردم، دستور تشکیل حزب رستاخیز به عنوان تنها حزب قانونی در کشور را اعلام نمود و همه مردم را “موظف” به عضویت در این حزب و با لحنی تند گفت کسانی که عضو این حزب نشوند باید از کشور اخراج شوند.
حضرت امام خمینی که در آن زمان در نجف اشرف به سر میبردند، طی پیامی شرکت در این حزب دینستیز را حرام و کمک به استیصال مسلمین عنوان کردند. ایشان در این پیام فرمودند: “نظر به مخالفت این حزب با اسلام و مصالح ملت مسلمان ایران، شرکت در آن بر عموم ملت حرام و کمک به استیصال مسلمین است و مخالفت با آن از روشن ترین موارد نهی از منکر است و چون این نغمه تازه که به دستور کارشناسان یغماگر برای اغفال ملت از مسائل اساسی از حلقوم شاه برخاسته تا کشور را بیش از پیش، خفقان زده کند و راه را برای مسائلی که در نظر دارند، باز نمایند، لذا لازم است حسب وظیفه تذکراتی بر همه باشد که ملت مسلمان، تا فرصت از دست نرفته، با مقاومت بیش از پیش و همه جانبه، جلو این نقشه های خطرناک را بگیرند. درباره این حزب به اصطلاح رستاخیز ملی ایران باید گفت این عمل با این شکل تحمیلی، مخالف قانون اساسی و موازین بین المللی است و درهیچ یک از کشورهای عالم نظیر ندارد. ”
امام خمینی (ره) روشنگرانه خطاب به ملت مسلمان ایران شرکت در حزب رستاخز را تحریم نمودند و آن را بازی جدیدی برای اغفال ملت از مسائل اساسی دانستند. امام خمینی(ره) با توجه به قرار دادن شکست طرح‌های استعماری، نوع تحمیلی عضویت در حزب را مخالف قانون اساسی و موازین بین المللی می‌دانستند. امام خمینی (ره) در این پیام ضمن اشاره به اوضاع اسف بار ملت ایران به دلیل اجرای طرح‌های استعماری و همچنین سلب آزادی از مطبوعات و اجبار آنها به تبلیغ برخلاف حقیقت‌های موجود که حکومت پهلوی می‌خواست آن را تحت بمباران تبلیغاتی خود نادیده انگارد، با ژرف اندیشی و نگاهی دقیق به بطن مسائل پیرامون، حواس عمومی مردم را به روح ایجاد این حزب رهنمون شدند.ایشان همچنین تشکیل این حزب را مقدمه بدبختی‌های بسیاری می‌دانستند که اثراتش به تدریج ظاهر خواهد شد. معمار انقلاب همچنین در این پیام این اقدامات حکومت پهلوی را آغاز فروپاشی حکومت پوشالی پهلوی دانستند و اطمینان دادند که با مقاومت، پیروزی از آن ملت ایران خواهد بود.(منبع: سرویس یادداشت روز – راسخون )
