حضرت محمد مصطفی (ص) آخرین فرستاده خداوند بر زمین، در بین مسلمانان جهان شان و منزلت بالایی دارد.
حضرت محمد مصطفی (ص) یکی از مهربان‌ترین و بزرگ‌ترین پیشوایان ما شیعیان است که دلنوشته های فراوانی برای ایشان در وصف خوبی‌ها و مهربانی‌های ایشان، وجود دارد. این دلنوشته‌ها در مضامین عاشقانه و عارفانه و غمگین نوشته شده است.
برخی از دلنوشته برای حضرت محمد (ص)عبارتند از:
تا نام تو برده می شود، چراغ‌های صلوات، در جان لحظه ها فروزان می شوند. تا فضیلتی از تو گفته می شود، دل‌ها از بوی گل محمدی زنده می شوند. یاد نویدبخش تو، درب‌های صبح را به روی ما می گشاید. قرآن تو، نزدیکترین راه رهایی است و نهج الفصاحه ات، پاک‌ترین مبحث بندگی.
یا رسول الله! کار از شکوه و شکایت گذشته است! مطمئنیم که نظاره گری!
نظاره گر خون آشامانی که بنام شما سم شهادت بکامتان ریختند و …؛ و اکنون دنباله‌های آنان نه به هیچ کس رحم دارند و نه مروت!
هم آنان که سربریدن انسان‌ها برای بچه هایشان بازیست کودکانه!
آقای ما! در این غروب تمام خصلت‌های ستوده شده ما را بخودمان وامگذار و این خونخوار انسان نما‌هایی که نام دین شما را بسخره گرفتند و زحمات و مرارت‌های شما را بدنیا فروشی هدر دادند‌ای رسول مهربانی و عطوفت!
فرزندان ایرانی شما دست بر قبضه‌ی شمشیر و بغض در گلو منتظر شهادتند! بر ایشان رحم مکن و دست انتقامت را از پرده‌ی انتقام برون آر، تشنه‌ی خونشان شده ایم …. ولی هنوز صبوریم و منتظر….
ایام به کام،ای درخت نبوت، طوبای صداقت! شاخه هایت پر بار که امروز گل کرده‌ای به وجود زیباترین مولود هستی؛ مولود حرم، مولود آستانه عفت و ایمان! می‌خوانمت به نام تمام زیبایی ها!
یا نبی اللّه (ص)! مگر می‌توان بر سنت شریف تو بوسه نزد؛ حال آنکه پاسخگوی تمام نیاز‌های روز است؟! این درست که تو را نشناخته ایم، اما همه هستی ما از احترام به نامت میگوید که بیت بیت، قصیده های روشن در دل‌ها می‌کاری و نور می‌پاشی در چشمهای خاک.
هر کجا آمد رسولی هر زمان
مُهر تأییدش محمّد (ص) بر زبان
تا نشان از احمد اُمّی نداد.
بی گمان خالق به او سری نداد
نام احمد رمـزِ وحیِ سرمد است
بر رسالت‌ها گواهی احمد است
