امام خمینی (ره) از دوران جوانی شعر می‌سراییده است و از ایشان دیوانی برجای مانده که تحسین شعرا را برانگیخته است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، دیوان شعر امام کتابی است به قلم امام خمینی (ره) که در ۶ فصل غزلیات، رباعیات، قصاید، مسمط، ترجیع بند و اشعار پراکنده تنظیم شده و اولین بار توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی در ۴۳۸ صفحه انتشاریافته‌است.
انتشار اشعار برای اولین باراشعار روح‌الله خمینی اولین بار ۱۸ روز پس از درگذشت وی در روزنامه کیهان منتشر شد و بلافاصله در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب یافت.
اولین شعر منتشر شده ازایشان غزلی چهارده مصرعی بود با مطلع «من به خال لبت‌ای دوست گرفتار شدم» که توسط احمد خمینی فرزند وی در اختیار روزنامه کیهان قرار گرفت و در قالب چند کتاب شعر و عمدتا دیوان امام منتشر شد.
انتشار این اشعار که نشانگر وجه دیگر شخصیّت روح‌الله خمینی و دیدگاه‌های وی و منش عرفانی او بود.
آغاز سرودن شعر
حضرت امام در دوران جوانی غزلیات فراوانی سروده بودند و آنها را در دفتری نیز گرد آورده بودند؛ متأسفانه در جریان سفر‌های پیاپی، این دفتر مفقود شد. پس از آن نیز سروده‌هایی از ایشان در دست بود که برخی به خط خود ایشان ثبت دفتر شده بود، و تعدادی نیز به وسیلۀ همسر گرامیشان استنساخ شده در دفترچه‌ای گردآوری شده بود؛ این دفتر نیز در جریان تغییر مکرر محل سکونتشان مفقود شد.
برخی از دستنوشته‌های باقیمانده، در پی هجوم مأموران ساواک به منزل و کتابخانۀ شخصی ایشان از دست رفت؛ اما نسخه‌ای چند از آثار منظوم قدیمی ایشان، که در دست ارادتمندان و دوستان آن حضرت چونان امانتی ارزشمند نگهداری می‌شده، به تدریج برای «مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی» ارسال شده است.
نگهداری نسخه های خطی اشعار امام در موسسه امام خمینی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حضرت امام بنا به خواهش و اصرار فراوان بانو فاطمۀ طباطبایی، همسر فرزند گرامی ایشان – حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج سید احمد خمینی – اشعاری در قالب‌های متنوع و با مضامین عرفانی سروده اند که خوشبختانه همۀ نسخه‌های خطی این سروده‌ها در این مؤسسه نگهداری می‌شود.
اشعار این دیوان که عمدتاً در سبک عراقی سروده شده‌اند، به زبان‌های دیگری نیز ترجمه و منتشر شده اند.
شعرایی که اشعار امام را تحسین کرده اند
بسیاری از شعرای معاصر همچون حمید سبزواری، جواد محقق، عبدالجبار کاکایی، رحیم زریان، محمدعلی بهمنی، کامران شرفشاهی، سعید بیابانکی، صابر امامی، عباس چشامی و امیر مرزبان، این دیوان را تحلیل و از آن تجلیل کرده اند. اشعار این دیوان که عمدتاً در سبک عراقی سروده شده‌اند، به زبان‌های دیگری نیز ترجمه و انتشار یافته‌اند. این دیوان در برخی از تلویزیونهای ملی اروپایی معرفی شده‌است.
نمونه‌ای از غزلیّات
من به خال لبت،ای دوست! گرفتار شدم چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم
فارغ از خود شدم و کوسِ اناالحق بزدم همچو منصور خریدار سر دار شدم
غم دلدار، فکنده است به جانم شرری که به جان آمدم و، شهرهٔ بازار شدم
در میخانه گشایید به رویم، شب و روز که من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم
جامهٔ زهد و ریا کندم و، بر تن کردم خرقهٔ پیر خراباتی و، هشیار شدم
واعظ شهر، که از پند خود آزارم داد از دم رِند می‌آلوده، مددکار شدم
بگذارید که از بتکده یادی بکنم من که با دست بت میکده بیدار شدم
بیشتر بخوانید:عاشق خمینی (ره) ، مستندی با تصاویر و خاطرات ناب
بنا بر روایتی، ترجمۀ انگلیسی این شعر توسط راجر کوپر که در دهۀی شصت به اتهام جاسوسی برای انگلستان در زندان اوین زندانی بود، انجام گرفته است.
نمونه‌ای از رُباعیّات
جُمهوری اسلامی ما جاوید است دشمن ز حیات خویشتن نومید است
آن روز که عالم ز ستمگر خالی است ما را و همه ستمکشان را عید است
عدم انتشار اشعار در زمان حیات
منابع: پرتابل امام خمینی، ویکی پدیا، شبستان
