این خوراکی توصیه شده در  قرآن می‌تواند جایگزین آنتی‌بیوتیک‌ها باشد
این خوراکی توصیه شده در  قرآن می‌تواند جایگزین آنتی‌بیوتیک‌ها باشد

با ادامه افزایش عفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک، متخصصان انگلیسی در جست‌وجوی داروهای ضدمیکروبی جایگزین، به خواص درمانی طبیعی این خوراکی سفارش شده در قرآن کریم پرداخته‌اند.

به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من  سال ۲۰۱۹ در سراسر جهان، بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در نتیجه عفونت‌های باکتریایی مقاوم به آنتی‌بیوتیک جان خود را از دست دادند.
مقاومت فزاینده باکتری‌ها در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها به منزله تهدید بازگشت به دوران قبل از آنتی‌بیوتیک است که برای سلامت و امنیت جهانی تهدیدی بزرگ به شمار می‌رود.
پروفسور “لبیلی” از دانشکده داروسازی دانشگاه کاردیف انگلستان گفت: ما باکتری‌هایی را می‌بینیم که تکامل یافته‌اند، تقریبا به همه آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم‌اند و به مرحله‌ای می‌رسیم که دستمان خالی است. این استاد دانشگاه افزود که تحقیقات دانشگاه در مورد عسل تلاشی برای بازگشت به درمان‌های سنتی است تا ببینیم آیا می‌توانیم از اجدادمان بیاموزیم یا خیر.
عسل حاوی آنتی‌بیوتیک است و قرن‌ها است که به عنوان یک درمان طبیعی برای مبارزه با انواع بیماری‌ها و درمان زخم‌ها استفاده می‌شود.
عسل همچنین مواد شیمیایی گیاهی ضدمیکروبی دارد که برای تولید داروهایی برای درمان عفونت‌های میکروبی منبعی غنی از سرب به حساب می‌آید.
متخصصان دانشگاه کاردیف در تلاش‌اند این ترکیب‌های ضدمیکروبی را بیابند و آن‌ها را جداسازی کنند. آنان برای این کار از عسل به عنوان ابزار کشف دارو استفاده می‌کنند تا بینند آیا زنبورها به طرف گیاهی که آنتی‌بیوتیک دارد می‌روند یا خیر. وقتی که گیاه را کشف کردند، می‌توانند ترکیب‌های آن را بررسی کنند.
خواص عسل در قرآن؛ 
خواص عسل در قرآن و قدرت شفابخشی آن در درمان بیماری های گوناگون گسترده است و ذکر این خواص در قرآن کریم، این ادعا را اثبات می کند. بی تردید اهمیت عسل در طب قدیم به مراتب بیشتر از زمان حاضر بوده است. همچنین در قرآن کریم نیز از عسل به عنوان موهبت الهی و شفابخش یاد شده و حتی یک سوره به نام زنبورعسل (نحل) اختصاص یافته است:
آیه ۶۸: وَ أَوْحى رَبُّکَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمّا یَعْرِشُونَ
آیه ۶۹: ثُمَّ کُلِی مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلاً یَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فِیهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَهً لِقَوْم یَتَفَکَّرُونَ
پروردگار تو به زنبورعسل وحی کرد که از پاره ای کوه ها و برخی از درختان و از آنچه داربست می کنند خانه هایی برای خود درست کن. سپس از همه میوه ها بخور و راه های پروردگارت را فرمانبردارانه بپوی. آنگاه از درون شکم آن شهدی که به رنگ های گوناگون است بیرون می آید. در آن برای مردم درمانی است. به راستی این (زندگی زنبوران) برای مردمی که تفکر می کنند نشانه (قدرت الهی) است.  (نحل/۶۸_۶۹)     
از نگاهی دیگر، عسل یکی از هدیه های ارزنده و پرارزش طبیعت است که قرآن کریم از آن با تعبیر «فیه شفاءُ للناس» (شفای مردم در آن است) یاد می کند.