جلوگیری از فرسایش خاک در مناطع صعب العبور ، به کمک کشاورزی هوایی !
جلوگیری از فرسایش خاک در مناطع صعب العبور ، به کمک کشاورزی هوایی !

محققان موفق به طراحی نوعی دانه‌ جدید شدند که می تواند بذر امیدی برای نجات مراتع و جنگل های دور از دسترس باشد.

به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من ، محققان موفق به طراحی نوعی دانه‌های جدید با الهام از طبیعت شده اند که قابلیت کاشته شدن در مناطق دور از دسترس و تنها از طریق ریختن از هوا به وسیله هواپیما را دارد. در این مطالعات مشخص شد دانه‌های طراحی شده حامل بذر درصد موفقیت کاشت بالاتری نسبت به دانه‌های ارودیوم (Erodium) دارند. این فناوری ممکن است اثربخشی بذرکاری هوایی را برای مقابله با تنش‌های کشاورزی و محیطی در مناطق تخریب شده طبیعی بهبود بخشد.

لازم به توضیح است که بذرکاری هوایی یک راه حیاتی برای پوشش مناطق بزرگ و غیرقابل دسترس بوده و می‌تواند احیای جنگل‌ها یا زمین‌های بکر را پس از آتش سوزی تسهیل کند. با این حال، هنگامی که یک بذر روی سطح قرار می‌گیرد، می‌تواند در شرایط آب و هوایی عادی آسیب دیده یا توسط حیوانات مختلف خورده شود و در نتیجه این روش در حالت عادی سرعت جوانه زنی پایینی دارد.محققان با علم بر این موضوع که دانه‌های گونه‌های مختلف چمن از جمله ارودیوم می‌توانند خود را در محیط دفن کرده و شرایط مناسبی برای رشد خود فراهم کنند، این ایده را مطرح کردند که اگر این توانایی برای انواع مختلف بذر استفاده شود سودمند خواهد بود.به همین دلیل لاینینگ یائو و همکارانش یک حامل دانه زیست تخریب پذیر مبتنی بر چوب طراحی کردند که از عملکرد دانه‌های ارودیوم تقلید می‌کند، گونه‌ای از گیاهان با دانه‌هایی که دم‌های پیچ خورده خود را باز می‌کنند تا به عنوان مته‌ای برای کاشت در زمین عمل کند. این حامل بذر دارای سه دم مارپیچ است که در صورت مرطوب شدن باز شده و می‌توانند دانه‌هایی به بزرگی درختان کاج پوست سفید را که حدود ۱۱ میلی متر طول و حدود ۷۲ میلی گرم وزن دارند را با خود حمل کند. افزایش تعداد دم‌های بازشونده تضمین می‌کند که مته برای سوراخ کردن زاویه بهتری نسبت به سطح دارد.بررسی‌های انجام شده نشان داد حاملان بذر ۸۰ درصد موفق به وارد کردن دانه‌ها به زمین در بخش‌های هموار و چالش برانگیزترین مناطق کره زمین شدند. به طور معمول در مناطق مسطح خطر جا به جا شدن آن‌ها بر اثر باد یا خورده شدن توسط حیوانات بیشتر است و این روش به خوبی توانست این خطر را کاهش دهد.شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.