یک شرکت فعال در حوزه خودرو اخیرا سامانه ای برای پیشگیری از سرقت در خودروها با استفاده از فناوری سیستم‌های زیستی، طراحی کرده است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من ، امروزه سیستم های اندازه گیری زیستی در بخش های مختلفی از دنیای صنعت استفاده می شوند و ساده ترین نمونه آن سیستم شناسایی چهره و اثر انگشت به کمک تلفن های همراه است. به تازگی یک شرکت فعال در حوزه خودرو، این سیستم را برای پیشگیری از سرقت در خودروها طراحی کرده است.
شرکت مشهور کانتیننتال (Continental) که در حوزه ساخت تجهیزات خودرو فعالیت می کند مدعی است آخرین و موثرترین روش را برای جلوگیری از سرقت خودرو طراحی کرده است. این فناوری شامل یک سیستم شناسایی بیومتریک پیچیده است. این سامانه تقریباً مشابه همان فناوری تشخیص چهره است که ما در تلفن های همراه خود از آن استفاده می کنیم.
گفتنی است، سیستم های اندازه گیری زیستی و شناسایی بیومتریک، دانشی کامپیوتری محسوب می شود که با استفاده از ویژگی های بیولوژیکی قادر به تشخیص افراد است.
این سیستم با تشخیص رابطه منحصر به فرد بین ساختارهای صورت، عنبیه یا شبکیه چشم، وریدها یا اثر انگشت عمل می کند و حتی می توان از آن برای تشخیص الگوهای حرکتی، مانند راه رفتن فرد، استفاده کرد.
شرکت کانتیننتال این فناوری جدید را با کمک شرکت Trinamix و فناوری اختصاصی آن با نام Trinamix Face Authentication توسعه داده است. به این ترتیب کلیدها، کد ها یا هر وسیله مورد نیاز برای حرکت خودرو تنها تا شناسایی صورت فرد پشت فرمان فعال می شود و در صورت عدم شناسایی شخصی که در صندلی راننده نشسته است، خودرو روشن نخواهد شد.
این سیستم به کمک یک دوربین که در صفحه نمایش پشت فرمان نصب شده، هدایت می شود که علاوه بر آن، برای نظارت بر سطح توجه راننده نیز مورد استفاده است و شرایط غیر هوشیار بودن و خواب آلودگی راننده را نیز تشخیص می دهد.
همچنین سامانه فوق علاوه بر ثبت و شناسایی ویژگی ها و نسبت های منحصر به فرد صورت راننده با استفاده از تشخیص دو بعدی، از تجزیه و تحلیل پروفایل پرتو برای جلوگیری از فریب خوردن استفاده می کند. هنگامی که راننده سوار ماشین می شود و سعی می کند آن را روشن کند، یک منبع نور نامرئی، امواجی را ساطع می کند که چهره فرد را با یک الگوی نقطه ای روشن و شناسایی می کند.
در ادامه انعکاس هر نقطه از طریق یک دوربین مادون قرمز گرفته می شود و داده های تصویر به کمک الگوریتم های نرم افزاری تجزیه و تحلیل می شوند. به این ترتیب، سیستم می تواند بین پوست انسان و مثلاً یک ماسک سیلیکونی سه بعدی تفاوت قائل شود.
منبع: autocar
