یکی از بیماری‌های پوستی که خیلی دردناک و اکثرا بین مردان اتفاق می‌افتد، جوش یا آکنه روی پوست سر و به اصطلاح جوش کف سر است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، با این که جوش در پوست سر کمتر از دیگر نواحی بروز می دهد، اما به همان اندازه می تواند مشکل ساز باشد. انسداد منافذ، اغلب سبب بروز جوش کف سر می شود. تمیز نگه داشتن مو ها و استفاده از شامپو های دارویی می تواند به درمان این مشکل کمک کند.
در سنین مدرسه و سربازی ممکن است دلیل خارش سر و بروز جوش در کف سر، شپش باشد. در این شرایط با معاینه می‌توان تخم شپش را مشاهده و از شامپوی پرمترین برای ۲ نوبت به فاصله یک هفته استفاده کرد. بعد از زدن شامپو به سر باید ۲۰ دقیقه به آن استراحت داد تا اثر کند و بعد مو‌ها را آب کشید. در ضمن تمام افراد خانواده نیز باید همزمان از این شامپو برای دو نوبت استفاده کنند، زیرا احتمال انتقال شپش به دیگران وجود دارد.
در سنین بعد از بلوغ تا ۴۰ سالگی، جوش‌ها در افرادی که زمینه ابتلا به آکنه را دارند، ممکن است غیر از ناحیه صورت، کمر، سینه و سر را هم درگیر کند. در این گروه از افراد مصرف کپسول ایزوترتینویین کنترل‌کننده است. ۷۰ درصد افرادی که جوش می‌زنند بعد از مصرف این دارو بهبود می‌یابند و در ۳۰ درصد افراد لازم است درمان‌ها ادامه‌دار باشد. در صورت غفلت این احتمال وجود دارد که جوش باعث ریزش دائمی مو‌های ناحیه و کچلی دائمی شود.
جوش کف سر ممکن است به دلیل مسدود شدن مجاری چربی‌ساز بروز کند و گاهی زمینه ژنتیکی دارد و باید در مورد علت بروز آن با متخصص پوست مشورت کنید.
برخی جوش‌ها در ناحیه کف سر زمینه میکروبی دارند و گاهی به درمان مقاوم می‌شوند. برای درمان می‌توان از شامپو‌های ضدچربی حاوی ماده موثر زینک‌پریتیون، کتوکونازول و سلنیوم‌سولفاید به نوبت استفاده کرد. این شامپو‌ها خواص دارویی دارند و برحسب نیاز باید زیرنظر متخصص مصرف شوند. مصرف یک نوع شامپو به طور مداوم سبب مقاوم شدن عوامل میکروبی به دارو می‌شود.
افرادی که زمینه اگزما دارند و در فصل بهار دچار آب‌ریزش و… می‌شوند می‌توانند از دارو‌های ضدحساسیت برای درمان جوش سر هم استفاده کنند و شامپوی کرمی مصرف کنند تا پوست سر خشک نشود.
افرادی که جوش کف سر یا ضایعات مشابه دارند، باید با آب ولرم حمام کنند و تا جای ممکن کمتر از سشوار استفاده کنند و هنگام خروج از منزل نیز ترجیحا کلاه بگذارند.
جوش کف سر مسری نیست
جوش کف سر واکنش التهابی در ناحیه فولیکول در کف سر است و با‌توجه‌به ویژگی‌هایی که دارد، اسامی مختلفی به آن داده می‌شود. ضایعات، جوش‌مانند، قرمز و خارش‌دار هستند که در ناحیه خط رویش مو هم دیده می‌شوند و میزان آن ممکن است کم یا زیاد باشد.
علت بروز جوش کف سر هنوز به صورت قطعی مشخص نیست، اما معمولا به دنبال واکنش فولیکول مو به میکروارگانیسم‌ها بروز می‌کند. برای درمان باید ناحیه را با شامپو‌های ملایم شستشو داد. شامپو‌های حاوی ضدقارچ در برخی موارد موثرند.
کسانی که جوش کف سر دارند می‌تواند از نرم‌کننده مو، محلول‌های موضعی آنتی‌بیوتیک یا استرویید‌های موضعی برای کاهش درد استفاده کند و در مواردی که خارش شدید است، آنتی‌هیستامین یا آنتی‌بیوتیک خوراکی مصرف کند. در صورتی که جوش کف سر شدید باشد و باعث ریزش موی دائمی شود باید از دارو‌های کنترل‌کننده سیستم ایمنی هم استفاده کرد.
رعایت بهداشت، استفاده از شوینده مناسب، شستشوی روزانه، تغذیه مناسب و حذف چربی اشباع و شیرینی برای درمان و کنترل جوش کف سر لازم است. جوش کف سر بیماری مسری‌ای نیست که فرزند از مادر مبتلا بگیرد، اما اگر کودک زمینه ژنتیکی پوست چرب داشته باشد، ممکن است در آینده مستعد جوش باشد!
اگر ۱۰ سال از بروز جوش گذشته و مصرف شامپوی کتوکونازول بی‌فایده بوده، باید نوع درمانشان را تغییر دهند. حتما حین مراجعه به متخصص اعلام کنند که قصد بارداری دارند تا دارو‌های ممنوعه در دوران بارداری برایشان تجویز نشود.
کتوکونازول داروی ضدهورمون مردانه است و در صورتی که جنین پسر باشد در بارداری مشکل ایجاد می‌کند. گرچه شامپو جذب پوستی چندانی ندارد، اما به هر حال بهتر است اگر قصد بارداری ندارند، با توجه به اینکه این دارو موثر هم نبوده، مصرف آن را قطع کنند.
