رهایی، محصول دل سپردگی مردان جهاد، به عالمی فراتر از خاک است؛ محصولی که توازن عقل‌های زمین را درهم می‌شکند. پس سلام بر شهدا که ایستاده می‌میرند.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، یک سال پس از انقلاب اسلامی در ۲۲ اسفند سال ۱۳۵۸ به دستور امام خمینی (ره) بنیاد شهید تأسیس شد. ۲۵ سال بعد یعنی در سال ۱۳۸۳ این روز با عنوان «روز بزرگداشت شهدا» نام‌گذاری و به تصویب شورای انقلاب فرهنگی رسید و وارد تقویم رسمی کشورمان شد.
سابقه اولیه این نهاد به دوران آغاز قیام امام (ره) به سال ۱۳۴۲، باز می‌گردد. بعد از قیام خونین ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ گروهی از روحانیون انقلابی و مبارز و افراد نیکوکار به دستور امام (ره) ماموریت یافتند تا به خانواده‌های شهدا رسیدگی کنند، که این کار در طول سال‌های مقاومت و مبارزه ادامه یافت و در سال‌های ۵۷-۱۳۵۶، دامنه وسیع تری پیدا کرد.
هدف از روز بزرگداشت شهدا
گرامیداشت یاد و خاطره شهیدان وارسته و آشنایی نسل جدید با ایثارگری‌های رزمندگان در دوران هشت سال دفاع مقدس از ضروریات امروز جامعه است. یاد شهیدان، یادبود ارزش‌های انسانی است و گرامیداشت آنان، تجلیل از برترین خصال بشری است.
ایران اسلامی امروز، وام‌دار خون پاک و رشادت کسانی است که با اقتدا به حضرت سیدالشهدا امام حسین (ع)، راه شهادت در پیش گرفتند و از آرمان‌هایشان دفاع کردند.
روز ۲۲ اسفند روز بزرگداشت شهدا فرصتی برای ادای احترام به محضر همه شهدا و ایثارگران انقلاب اسلامی و خانواده‌های این عزیزان است.
ارزش و مقام شهید در اسلام
در تاریخ ملت ها، روزهائى پیش مى آید که بدون ایثار و فداکارى و دادن قربانیان بسیار، خطرات بر طرف نمى شود، و اهداف بزرگ و مقدس، محفوظ نمى ماند، اینجا است که گروهى مؤمن و ایثارگر، باید به میدان آیند، و با نثار خون خود از آئین حق پاسدارى کنند، در منطق اسلام به این گونه افراد «شهید» گفته مى شود.
اطلاق «شهید» از ماده «شهود» بر آنها، یا به خاطر حضورشان در میدان نبرد با دشمنان حق است، یا به خاطر این که در لحظه شهادت، فرشتگان رحمت را مشاهده مى کنند، و یا به خاطر مشاهده نعمت هاى بزرگى است که براى آنها آماده شده، و یا حضورشان در پیشگاه خداوند است آن چنان که در آیه شریفه: «وَ لاتَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُون» آمده است. (سوره آل عمران، آیه ۱۶۹.)
در اسلام، کمتر کسى به پایه «شهید» مى رسد، شهیدانى که آگاهانه و با اخلاص نیت به سوى میدان نبرد حق و باطل رفته، و آخرین قطرات خون پاک خود را نثار مى کنند.
درباره مقام شهیدان، روایات زیادی در منابع اسلامى دیده مى شود که حکایت از عظمت فوق العاده ارزش کار شهیدان مى کند؛
در حدیثى از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «اِنَّ فَوْقَ کُلِّ بِرٍّ بِرّاً حَتّى یُقْتَلَ الرَّجُلُ شَهِیْداً فِى سَبِیْلِ اللّهِ»؛ (بالاتر از هر نیکى، نیکى دیگرى وجود دارد تا به شهادت در راه خدا رسد که برتر از آن چیزى متصور نیست).
در حدیث دیگرى از آن حضرت نقل شده است: «اَلْمُجاهِدُونَ فِى اللّهِ تَعالى قُوّادُ اَهْلِ الْجَنَّهِ»؛ (مجاهدان راه خدا رهبران اهل بهشتند!). (بحار الانوار»، جلد ۱۰۰)
اگر تاریخ اسلام را ورق زنیم، مى بینیم، قسمت مهمى از افتخارات را شهیدان آفریده اند، و بخش عظیمى از خدمت را آنان کرده اند.
نه تنها دیروز، امروز نیز فرهنگ سرنوشت ساز «شهادت» است که لرزه بر اندام دشمنان مى افکند، و آنها را از نفوذ در دژهاى اسلام مأیوس مى کند، و چه پر برکت است فرهنگ شهادت براى مسلمانان، و چه وحشتناک است براى دشمنان اسلام.
ولى، بدون شک «شهادت» یک «هدف» نیست، هدف پیروزى بر دشمن و پاسدارى از آئین حق است، اما این پاسداران، باید آن قدر آماده باشند که اگر در این مسیر ایثار خون نیز لازم شود، از آن دریغ ندارند، و این است معنى امت شهیدپرور، نه این که شهادت را به عنوان یک هدف طلب کنند.
حدیث مفصلى که از امیرمؤمنان (علیه السلام) از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) درباره مقام شهیدان، نقل شده: پیامبر (صلى الله علیه وآله) سوگند یاد کرد: «فَوَالَّذِی نَفْسِى بِیَدِهِ لَوْ کانَ الاَنْبِیاءُ عَلى طَرِیْقِهِمْ لَتَرَجَّلُوا لَهُمْ لِما یَرَوْنَ مِنْ بَهائِهِمْ… وَ یَشْفَعَ الرَّجُلُ مِنْهُمْ سَبْعِیْنَ اَلْفاً مِنْ اَهْلِ بَیْتِهِ وَ جِیْرَتِهِ»؛ (سوگند به کسى که جانم در دست او است، وقتى شهیدان وارد عرصه محشر مى شوند، اگر پیامبران در مسیر آنها سوار بر مرکب باشند، پیاده مى شوند، به خاطر نور و ابهت آنان… و هر یک از آنها هفتاد هزار نفر را از خاندان و همسایگان خود شفاعت مى کند!). (بحار الانوار)
منبع: حوزه نت/ معاونت فرهنگی دانشگاه پزشکی/ معاونت فرهنگی و دانشجویی گلستان
