با توجه به اهمیت حفاظت از ذخایر ژنتیکی و زیستی کشور ثبت یک روز در تقویم کشور به منظور فرهنگ سازی در این زمینه تعیین شده است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، اهمیت منابع و ذخایر ژنتیکی و زیستی کشور به عنوان سرمایه عظیم ملی و رکن اصلی تحقیقات و پژوهشها و بالطبع پیشرفتها در حوزههای مختلف بیولوژی و بیوتکنولوژی و خصوصا بهره برداری از این ثروت در زمینههای مهمی مانند امنیت اقتصادی، امنیت سلامت و امنیت غذایی بر متخصصان و سیاستگذاران پوشیده نیست.شرایط آب و هوایی مختلف، تنوع زیستی بسیار غنی (گیاهی، جانوری، میکرو ارگانیسم و.) در اکوسیستم خشکی و آبی کشوروجود دارد، لذا این پتانسیل و توانایی بالقوه برای کشور ایجاد شده که شناسایی، ثبت، حفاظت، ذخیره سازی و ارائه خدمات مرتبط با این ثروت ملی جهت بهره برداری علمی، پژوهشی و اقتصادی از ضرورتهای استراتژیک جامعه قرار گیرد.تنوع زیستی بالای کشور، ایجاب میکند تا از این ذخایر ارزشمند بهره برداری شود و این بهره برداری زمانی میسر است که روند جمع آوری، شناسایی، تعیین هویت، و نگهداری بر این ذخایر صورت گرفته باشد.در چند دهه گذشته بهره برداری کشورهای خارجی از ذخایر ژنتیکی و زیستی کشورمان بیشتر از خودمان بوده است؛ بنابراین با توجه به ابلاغیه مقام معظم رهبری، ایده روز ملی ذخایر ژنتیکی شکل گرفت.ذخایر ژنتیکی ثروت عظیم ملیارگانیسمهای زنده، سلولها و بخشهای قابل تکثیر آنها جزو ذخایر ژنتیکی محسوب میشوندومراکز ذخایر ژنتیک، مراکزی هستند که تهیه و جمع آوری و شناسایی و تعیین هویت، طبقه بندی و نگهداری این نمونههای جمع آوری شده را به عهده دارند. این ذخایر از آنجا که در ارتباط مستقیم با 《امنیت غذایی》، 《امنیت سلامت》، 《امنیت اقتصادی》 و در نهایت《امنیت ملی》هستند.۱-تاریخچه تشکیل مرکز ذخایرژنتیکیبا توجه به اهمیت ذخایر ژنتیکی و زیستی، مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در سال ۱۳۸۶، با فرمان مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در جهاددانشگاهی پایه گذاری شد و هدف اصلی مرکز تأسیس مرکز ملی مرجع به منظور حفظ و به کارگیری ذخایر ژنتیکی و زیستی کشور و حمایت از فعالیتهای صورت گرفته و ایجاد هماهنگی لازم است.
در این راستا، این مرکز ضمن پشتیبانی از مراکز ذخایر زیستی کشور و ایجاد شبکه ملی ذخایر زیستی، در تلاش است تا به مرکزی پیشتاز به منظور گردآوری، تکمیل، سامان دهی، استاندارد سازی و حفظ ذخایر ژنتیکی و زیستی برای توسعه دانش، فناوری و افزایش کیفیت زندگی و سلامت و حفظ امنیت غذایی، منابع طبیعی و تنوع زیستی کشور تبدیل شود.۲-چشم اندازدستیابی به مرکزی پیشتاز به منظور “گردآوری، تعیین هویت، کنترل کیفی، طبقه بندی، ثبت، نگهداری، تکثیر و توزیع انواع میکروارگانیسمها و سلولهای قابل کشت و تجدید پذیر اعم از باکتری، قارچ، ویروس، دانهها و سلولهای گیاهی و حیوانی و DNA ژنومی و فرآوردههای نوکلئوتیدی ساخته شده” برای توسعه دانش، فناوری و افزایش کیفیت زندگی و سلامت و حفظ تنوع زیستی در کشور و عرضه به جامعه جهانی ۳-مأموریتالف) تدوین و ارائه استانداردهای جمع آوری، شناسایی، ذخیره، تولید، توزیع و مبادله مواد و ذخایر زیستیب) ایجاد ساز و کار ثبت مواد و ذخایر زیستی تهیه شده با رعایت حقوق مالکیت معنوی ثبت کنندگانج) تهیه و ارائه خدمات تهاتری مواد و ذخایر زیستی از منابع داخلی و خارجید) ایجاد شبکه مجازی از مجموعهها و بانکهای زیستیو) ارائه خدمات فنی و آموزشی به بانکها و مجموعههای زیستی و سایر مراکز متقاضین) بررسی و مطالعه وضعیت موجود زیست بانکها و مجموعههای زیستی کشوره) ایجاد و یا کمک به تشکیل مجموعههای زیستی که تا کنون به آنها اهتمام نشده است.۴-بانکها و بخشهای مرکز-بانک سلولهای انسانی و جانوری- بانک میکروارگانیسمها-بانک گیاهی-بانک مولکولی-اداره پژوهشی- اداره آموزشایجاد و تکمیل کلکسیونهای متعدد در هریک از بانکها بر پایه نیاز بخش تحقیقات، ارزش اقتصادی و در معرض انقراض بودن بصورت یک روند رو به توسعه در صدر فعالیتهای مرکز قرار دارد.بسیاری از این کلسیونها برای اولین بار در سطح ملی و بین المللی راه اندازی شده اند. در حال حاضر بیش از ۴۰ هزار نمونه زیستی در قالب ۲۷ کلکسیون به شرح ذیل در مرکز وجود دارند:کلکسیونهای بانک سلولی:۱- بیماریهای ژنتیکی۲- نژادهای ایرانی۳- بز مرخز۴- اسبچه خزری۵- شتر دوکوهانه۶- رده سلولی تحقیقاتی۷- سلولهای بنیادیکلکسیونهای بانک میکروارگانیسمها:۱- کپک و مخمر۲- ریز جلبک۳- باکتری۴- آرکی۵- پروبیوتیک۶- اکتینومایست۷- میکروارگانیسمهای کشاورزیکلکسیونهای بانک گیاهی:۱- غلات۲- دارویی۳- سبزیجات۴- حبوبات۵- آرتمیزیا۶- زینتی۷- درون شیشهای۸- هرباریوم۹- عصاره و اسانسکلکسیونهای بانک مولکولی:۱- وکتور۲- میزبان۳- ژنومیک۴- متاژنومیکدر برخی از کلکسیونها نمونههای غیر بومی ارزشمند نیز از طرق مختلف گرد آوری و تهیه شده و ذخیره شده اند.
فیلم معرفی مرکز ملی ذخایر ژنتیکی
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
منابع: سازمان حفاظت از محیط زیست، خبرگزاری مهر، مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران