کشف پروتئینی قدرتمند ضد التهاب در بدن خفاش‌ها
کشف پروتئینی قدرتمند ضد التهاب در بدن خفاش‌ها

یافته‌های جدید پژوهشگران نشان می‌دهد: خفاش‌ها رازی مهم را در بدن کوچک خود دارند که کلید درمان التهاب محسوب شود.

به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من ، دانشمندان پروتئینی را شناسایی کرده‌اند که قادر است به خفاش‌ها در جلوگیری از ابتلای به بیماری‌های ویروسی کمک کند. بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد، می‌توان از این ماده برای مبارزه با بیماری‌های التهابی در انسان استفاده کرد.
پروفسور وانگ لین فا، میکروبیولوژیست دانشگاه دوک، در این زمینه گفت: خفاش‌ها به عنوان مخزن احتمالی ویروس سارس کووید که مسئول همه گیری کرونا است، توجه زیادی را به خود جلب کرده اند.
اما این توانایی منحصر به فرد خفاش‌ها برای میزبانی و در عین حال زنده ماندن پس از ابتلا به عفونت‌های ویروسی می‌تواند تأثیر بسیار مثبتی بر سلامت انسان داشته باشد، اگر ما بتوانیم نحوه دستیابی به این هدف را درک کرده و از آن بهره برداری کنیم قادر به پیشرفت‌هایی جدی در علم پزشکی خواهیم بود.
محققان طی مطالعات جدید خود به طور خاص پروتئینی به نام ASC۲ را مورد بررسی قرار داده اند که برای کاهش اثر نوع خاصی از مولکول التهابی عمل می‌کند. در این میان باید توجه داشت اگرچه التهاب خفاش‌ها کاملاً با پستانداران دیگر متفاوت است، این تحقیق جدید نشان می‌دهد: ASC۲ روی خفاش ها، موش‌ها و حتی انسان‌ها عمل می‌کند.
دکتر ماتایی آن (Matae Ahn)، پزشک بالینی دانشگاه دوک، در این رابطه توضیح داد: فعالیت سطح بالای ASC۲ یک مکانیسم کلیدی خفاش‌ها است که با کمک آن التهاب را تحت کنترل نگه می‌دارند. این مولکول با پیامد‌هایی برای طول عمر طولانی و وضعیت منحصر به فرد آن‌ها به عنوان مخزن ویروس‌ها در ارتباط است.
هنگامی که محققان پروتئین ASC۲ را به طور دقیق مورد بررسی قرار دادند، چهار اسید آمینه شناسایی کردند که در کاهش التهاب نقش کلیدی داشتند و توانستند نشان دهند که ASC۲ می‌تواند در سایر پستانداران نیز موثر باشد.
ویویان چن، از دیگر پژوهشگران این تیم مطالعاتی درباره موضوع فوق گفت: بررسی‌های ما به روشنی نشان داد که بیان این پروتئین خفاش در موش‌های اصلاح شده ژنتیکی التهاب را کاهش می دهد و شدت بیماری‌های ناشی از محرک‌های مختلف از جمله ویروس‌ها را کم می‌کند. ما باید در مراحل بعد پروتئین فوق را روی انسان نیز بررسی کنیم.
 شرح کامل این پژوهش و یافته‌های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Cell منتشر شده است.مترجم: رضوان خندان