تیمی از محققان در مطالعات جدید خود موفق به ابداع روشی برای ساخت ناقلهای ویروس مانند مصنوعی شدند که قادر به ورود به سلولهای انسانی برای انجام وظایف خاص مانند ویرایش ژن هستند.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من ، به تازگی محققان موفق به تولید ویروسهای مصنوعی شده اند که این عمل را به طور کنترل شدهای انجام داده و در شرایطی که فرد را بیمار نکرده و مشکلاتی برای وی ایجاد نمیکند، تغییرات مد نظر پزشکان را در ساختار ژنهای میزبان اعمال میکند. بر اساس اطلاعات منتشر شده در این رابطه، این نانو مواد با ظرفیت زیاد و قابل تنظیم میتوانند گزینهای بسیار مناسب برای آینده دانش ژن درمانی و پزشکی شخصی سازی شده باشند.
ویروسها موجوداتی نیمه زنده و در بسیاری از موارد مرگبار هستند که وارد بدن میزبان شده و در ساختار ژنتیکی این سلولها تغییراتی ایجاد میکنند.
از نظر علمی، ویروسها ماشینهای بیولوژیکی کارآمدی هستند که قادر به تکثیر و مونتاژ سریع ژنهای خود در سلولهای میزبان هستند. پیش از این برخی ویروسهای طبیعی، مانند لنتی ویروس ها، برای ارائه دی انای یا آر انای درمانی در حیوانات مهندسی شده بودند، اما این ویروسها قابلیتهای انتقال محدودی داشته و علاوه بر آن مشکلات ایمنی نیز در این فرایند وجود داشت.
به باور محققان، مهار مکانیسمهای ویروسی با ساخت ناقلهای مصنوعی برنامه ریزی شده با مولکولهای درمانی میتواند اقدامات مفیدی برای کمک به بازیابی سلامت انسان انجام دهد.
طی این مطالعات، دکتر ونیگالا رائو (Venigalla Rao) و همکارانش روشی را برای ساختن ناقلهای ویروسی مصنوعی با استفاده از نوعی ویروس که باکتریهایی به نام باکتریوفاژ T۴ را آلوده میکند، طراحی کردند. این ناقلهای ویروسی مصنوعی دارای حجم داخلی بزرگ و یک سطح خارجی مناسب برای برنامه ریزی و ارائه مولکولهای زیستی درمانی هستند. در آزمایشهای اثبات مفهوم، نویسندگان ناقلهای ویروسی مصنوعی حاوی پروتئین و محموله اسید نوکلئیک تولید کردند تا کاربرد آنها را در مهندسی ژنوم نشان دهند.
این پلتفرم توانست با موفقیت ژن دیستروفین تمام قد را در آزمایشگاه به سلولهای انسانی برساند و عملیات مولکولی مختلفی را برای بازسازی ژنوم انسان انجام دهد. علاوه بر این، ناقلهای ویروسی مصنوعی را میتوان ارزان و با بازده بالا تولید کرد و مشخص شد که این نانو مواد برای چندین ماه پایدار هستند.
نویسندگان در خاتمه توضیحاتشان نتیجه میگیرند: اگرچه مطالعات بیشتری برای ارزیابی ایمنی این روش جدید باید انجام شود، اما این روش نوید بخش استفاده در کلینیک برای درمان بسیاری از بیماریهای انسانی و اختلالات نادر است.
منبع: Nature Communicationsمترجم: فاطمه کردی