بدن شما می‌تواند سال‌ها در برابر انسولین مقاوم باشد، بدون این که بدانید. مقاومت به انسولین به عنوان مادر بسیاری از بیماری‌ها شناخته شده است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من ، مقاومت به انسولین خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهد و البته نشانه‌های مشخصی ندارد. برای همین، پزشک باید سطح قند خون شما را به طور مرتب بررسی کند. انجمن دیابت آمریکا تخمین می‌زند که ۵۰ درصد از کسانی که مبتلا به این عارضه هستند و یا در مرحله پیش دیابت قرار دارند، در صورت تغییر ندادن شیوه زندگی، به دیابت نوع ۲ مبتلا می‌شوند.
مقاومت به انسولین چیست؟
انسولین هورمونی است که از جزایر لانگرهانس واقع در لوزالمعده ترشح می‌شود. با خوردن غذا علی‌الخصوص کربوهیدرات، قند خون بالا رفته و بدن برای تنظیم این قند خون، شروع به ترشح انسولین می‌کند؛ با این کار قند خون تبدیل به گلیکوژن قابل استفاده برای سلول‌ها شده و در نتیجه به تنظیم مقدار قند خون منجر می‌شود.
در شرایطی، سلول‌هایی که از گلیگوژن استفاده می‌کنند در مقابل انسولین واکنش نشان نمی‌دهند. یعنی قند خون نمی‌تواند به گلیگوژن قابل استفاده تبدیل شود؛ در نتیجه یک نوع مقاومت سلولی ایجاد می‌شود که آن را مقامت به انسولین می‌نامند.
در این هنگام، قند خون بالا می‌رود و بدن برای تنظیم قند خون ناچار به تولید انسولین بیشتری می‌شود. به وضعیتی که مقدار انسولین و قند خون بالا باشد، هایپرانسولینمی گفته می‌شود.
اگر این روند ادامه پیدا کند، لوزالمعده آسیب می‌بیند و نمی‌تواند همانند قبل انسولین تولید کند. در نتیجه قند خون فرد بالا می‌رود و زمینه را برای ایجاد دیابت نوع ۲ فراهم می‌کند.
انسولین هورمونی است که به گلوکز موجود در گردش خون (قند خون) کمک می‌کند تا به بافت‌های بدن وارد شده و در آن جا برای تبدیل شدن به انرژی ذخیره شود. انسولین در واکنش مستقیم به افزایش میزان گلوکز در خون و از غده پانکراس ترشح می‌شود. اگر میزان طبیعی انسولین نتواند سطح گلوکز خون را کاهش دهد و آن را در بافت‌ها ذخیره کند تا بعد‌ها به صورت انرژی در بدن آزاد شود، غده پانکراس انسولین بیشتری ترشح می‌کند.
بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت اگر چه در برخی از افراد این ترفند کارآیی دارد، اما در برخی دیگر این میزان اضافی انسولین باز هم قادر نیست گلوکز را به بافت‌ها وارد کرده، برای تبدیل شدن به شکل انرژی در آن‌ها ذخیره کند. به این ترتیب این افراد همزمان هم گلوکز و هم انسولین بالایی در خونشان دارند.
نشانه های مقاومت به انسولین
هنگامی که برای ذخیره گلوکز خون در بافت‌ها مقادیر بالایی از انسولین لازم است، حالتی به نام مقاومت به انسولین ایجاد می‌شود و نشانه‌های زیر را به همراه دارد:_ چاقی شکمی: چاقی و به طور خاص چاقی شکمی، یکی از علائم زمینه‌ای مقاومت به انسولین است. در واقع چربی شکمی منجر به اختلال در تحمل گلوکز می‌شود. یک رژیم غذایی سالم در کنار ورزش که به کاهش چاقی شکمی کمک می‌کند، خود راهی برای مبارزه با سندرم مقاومت به انسولین است.
_ ابتلا به آکنه: در مبتلایان به سندرم مقاومت به انسولین، سبوم و چربی پوست بیش از حد تولید می‌شود و به صورت آکنه خود را نشان می‌دهد. این در حالی است که رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات منجر به وخیم‌تر شدن این وضعیت خواهد شد. رژیم غذایی سرشار از سبزیجات تازه و گوشت بدون چربی در کنار مصرف کمتر قند می‌تواند یک راه مبارزه با این علامت سندرم مقاومت به انسولین باشد.
_ سندرم تخمدان پلی کیستیک: بسیاری از زنانی که از سندرم تخمدان پلی کیستیک رنج می‌برند، سطوح بالای انسولین در خونشان وجود دارد و باعث شده تخمدان آن‌ها تستوسترون و دیگر هورمون‌ها را بیش از حد تولید کند. دوره‌های نامنظم قاعدگی و رشد کیست‌های دردناک در تخمدان از نشانه‌های سندرم تخمدان پلی کیستیک است. کنترل سطح انسولین می‌تواند به کنترل علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک و جلوگیری از مشکلات باروری کمک کند.
_ ریزش مو در زنان: علاوه بر ذخیره سازی چربی و تنظیم سطح قند، انسولین به تنظیم رشد مو نیز کمک می‌کند. زنانی که مبتلا به مقاومت به انسولین هستند، در معرض ابتلا به ریزش مو نیز قرار دارند و حتی طاسی با الگوی زنانه را نیز تجربه می‌کنند. زنانی که روزانه بیش از ۲۵۰ رشته مو از دست می‌دهند، باید از نظر ابتلا به سندرم مقاومت به انسولین تحت بررسی قرار گیرند.
_ وجود لکه‌های سیاه روی پوست: یک بیماری پوستی به نام acanthosis nigricans، شامل لکه‌های سیاه بر روی پوست می‌تواند نشان دهد مقاومت به انسولین وجود دارد.
_ بالا بودن قندخون: هنگامی که پانکراس برای مدت طولانی دیگر نمی‌تواند انسولین کافی تولید کند، قند خون افزایش می‌یابد. قند خون بالا با علائمی مانند تشنگی بیش از حد، بی‌حالی، تکرر ادرار و علائم جدی تری مانند صدمه به کلیه‌ها، خود را نشان می‌دهد. افراد مبتلا به سندرم مقاومت به انسولین نیاز به کنترل مداوم قند خون و حفظ یک رژیم غذایی سالم دارند.
_ میل به مصرف کربوهیدرات: مقاومت به انسولین یعنی قند بیش از حد در خون شما به انرژی تبدیل نشده است و به همین دلیل بدن شما سیگنال‌هایی به مغز می‌فرستد که باعث می‌شود بدن بیشتر طلب کربوهیدرات کند. مبارزه با این هوس می‌تواند مشکل باشد. خبر خوب این است که بر خلاف دیگر شرایط مربوط به انسولین، سندرم مقاومت به انسولین از طریق نظارت‌های درمانی، رژیم غذایی و ورزش مداوم قابل درمان است.
راهکار‌های طبیعی بهبود مقاومت به انسولین
این ۱۴ راهکار طبیعی می تواند به شما برای بهبود این بیماری کمک کند:
خواب کافی داشته باشید: کمبود خواب می‌تواند به سلامت شما آسیب برساند و ممکن است مقاومت به انسولین را افزایش دهد. جبران خواب از دست رفته ممکن است به معکوس‌کردن اثرات آن کمک کند.تمرین بیشتر: تمرینات هوازی و مقاومتی می‌توانند به افزایش حساسیت به انسولین کمک کنند، اما ترکیب آن‌ها موثرتر به نظر می‌رسد.استرس خود را کاهش دهید: استرس مداوم با خطر افزایش مقاومت به انسولین مرتبط است. مدیتیشن، ورزش و خواب، راه‌های بسیار خوبی برای کمک به کاهش استرس هستند.
کاهش وزن را مد نظر قرار دهید: اضافه وزن به ویژه در ناحیه شکم، حساسیت به انسولین را کاهش می‌دهد. کاهش وزن ممکن است به افزایش حساسیت به انسولین کمک کند و با کاهش خطر ابتلا به دیابت مرتبط است.
فیبر محلول بیشتری بخورید: خوردن فیبر محلول فواید بسیاری برای سلامتی دارد و با افزایش حساسیت به انسولین مرتبط است و همچنین، به تغذیه باکتری‌های مفید در روده شما کمک می‌کند.
میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ بیشتری را به رژیم غذایی خود اضافه کنید: میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ سرشار از ترکیبات گیاهی هستند که به افزایش حساسیت به انسولین کمک می‌کنند. اما مواظب باشید که در یک وعده غذایی زیاد میوه نخورید، زیرا برخی از انواع آن‌ها قند بالایی دارند.کربوهیدرات را کاهش دهید: خوردن کربوهیدرات کمتر، توزیع دریافت کربوهیدرات در طول روز و انتخاب کربوهیدرات‌های با GI پایین راه‌های هوشمندانه‌ای برای افزایش حساسیت به انسولین هستند.
مصرف قند‌های افزوده را کاهش دهید: مطلب علائم پوستی مقاومت به انسولین را با بیان یک نکته‌ی مفید دیگر برای بهبود حساسیت به انسولین در سلول‌های بدن ادامه می‌دهیم. مصرف زیاد فروکتوز با خطر بالاتر مقاومت به انسولین مرتبط است. غذا‌هایی که حاوی مقادیر زیادی قند اضافه شده هستند نیز فروکتوز بالایی دارند.
گیاهان و ادویه‌ها را به غذاهای خود اضافه کنید: سیر، شنبلیله، زردچوبه و زنجبیل ممکن است به افزایش حساسیت به انسولین کمک کنند. تحقیقات درباره این ادویه‌جات اخیراً و عمدتاً در حیوانات انجام شده‌اند و بنابراین، قبل از نتیجه‌گیری قطعی به مطالعات بیشتری نیاز است.
یک پیمانه دارچین به غذای روزانه خود اضافه کنید: دارچین می‌تواند با افزایش انتقال گلوکز به سلول‌ها به افزایش حساسیت به انسولین کمک کند و حتی ممکن است عملکرد انسولین را برای افزایش جذب قند از جریان خون تقلید کند.
چای سبز بیشتری بنوشید: نوشیدن چای سبز می‌تواند به افزایش حساسیت به انسولین و بهبود سلامت کلی شما کمک کند. افزایش حساسیت به انسولین به دلیل نوشیدن چای سبز می‌تواند به دلیل آنتی اکسیدان اپی گالوکاتچین گالات باشد.
سرکه سیب را امتحان کنید: سرکه می‌تواند با بهبود اثربخشی انسولین و به تاخیر انداختن ترشح غذا از معده به افزایش حساسیت به انسولین کمک کند و به انسولین زمان بیشتری برای عمل بدهد.
از چربی‌های ترانس اجتناب کنید: ارتباط بین چربی‌های ترانس مصنوعی و مقاومت به انسولین در مطالعات حیوانی قوی‌تر از مطالعات انسانی است. با این وجود بهتر است از آن‌ها اجتناب کنید، زیرا خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های دیگر را افزایش می‌دهند.
مکمل‌ها را امتحان کنید: مکمل‌های کروم، بربرین و منیزیم با افزایش حساسیت به انسولین مرتبط هستند. به نظر می‌رسد رسوراترول حساسیت به انسولین را به ویژه در میان افراد مبتلابه دیابت نوع ۲ افزایش می‌دهد.
منابع: بهداشت‌نیوز ، پزشکت
