عید مبعث روزی است؟ درباره آن چه می‌دانید؟
عید مبعث روزی است؟ درباره آن چه می‌دانید؟

مبعث روزی است که حضرت محمد (ص) در ۲۷ رجب سال ۱۳ پیش از هجرت (یعنی زمانی که پیامبر (ص) در مکه بودند و هنوز به مدینه نرفته بودند) در مکه برای پیامبری مردم انتخاب شدند.

به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، بعثت یعنی انتخاب شدن، به همین علت می‌گوییم که حضرت محمد (ص) به پیامبری مبعوث شدند.
بیشتر بخوانید: ماه رجب ، ماه خدا
حضرت محمد (ص) آخرین پیامبری بود که از طرف خداوند انتخاب شد و بعد از او دیگر هیچ پیامبری نیامده است.زمانی که حضرت محمد (ص) برای پیامبری انتخاب شدند چهل سال داشتند و در شهر مکه زندگی می‌کردند.پیامبر (ص) در غار حرا به پیامبری مبعوث شدند. غار حرا در یکی از کوه‌های اطراف شهر مکه است که پیامبر (ص) وقت‌های زیادی برای عبادت به آنجا می‌رفتند.مردم زیادی در آن زمان بت‌ها را می‌پرستیدند و خداوند حضرت محمد (ص) را انتخاب کرد تا مردم را به خداپرستی دعوت و با دین اسلام آشنا کند.اولین آیه‌ای که از قرآن بر پیامبر (ص) نازل شد آیه‌ی اول سوره‌ی علق بود.اولین کسانی که به پیامبر (ص) ایمان آوردند حضرت علی (ع) پسر عموی پیامبر و خدیجه (س) همسر پیامبر بود.مسلمانان روز ۲۷ رجب را عید می‌گویند و آن را جشن می‌گیرند.
روز مبعث چه روزی است؟محمد مصطفی در روز ۲۷ رجب عام الفیل، سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام مبعوث شد. شیعیان این روز را جشن می‌گیرند و در روایات اسلامی اعمال مستحبی برای روز مبعث پیش بینی شده‌است. دعا، نماز و غسل مستحب از اعمال این روز است.روز مبعثروز مَبْعَث، روزی است که حضرت محمد، پیامبر گرانقدر اسلام، به درجه پیامبری برگزیده شد. در تقویم هجری قمری، ۲۷ رجب روز مبعث است.حضرت محمد مصطفی در روز (۲۷ رجب) سال ۴۰ عام الفیل، همزمان با سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام، در غار حرا، توسط (جبرئیل) و از سوی خدا به پیامبری نایل آمد و مأمور شد که چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را به مردم برساند.روز مبعث، روز برانگیختن خرد‌هایی است که در تابوت خُرافه گرایی، هوس پرستی و جهل پیشگی دفن شده بود. روز مبعث روز تولّد عاطفه هاست؛ عاطفه‌هایی که در رقص شمشیر‌ها زخمی می‌شد و در جنگل نیزه‌ها جان می‌باخت. آن روزها، دخترکان معصوم، به جای آغوش گرم مادر، در دامان سرد خاک می‌خفتند. جوانان بلندقامت، در جنگ جهالت ها، جان به بارش تیر‌ها می‌دادند و زنان بی پناه، در بند اسارت می‌زیستند. آه که چه خار‌هایی به پای بشریّت می‌خلید و چه زخم‌هایی دل عاطفه‌ها را می‌خَست.روز مبعث، روز مرگ قساوت‌ها و شرارت‌ها بود؛ روز مرگ کرامت‌هایی که به پای بت‌ها قربانی می‌شد؛ روز مرگ جهل و شرک و پرستش‌های ناروا بود.