یافته های جدید محققان بر اساس تجزیه و تحلیل نزدیک به هزار پستاندار، از جمله میمون بینی طلایی، موش خال برهنه، نهنگ سر کمان و خفاش نعل اسبی ، ممکن است درک ما را از تکامل سازمان اجتماعی و طول عمر در این گونه ها بهبود بخشد.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من ، مطالعات جدید محققان نشان می دهد: پستاندارانی که به صورت گروهی زندگی می کنند معمولاً بیشتر از اعضای گونه های منفرد عمر می کنند.
پستانداران دارای طیف گسترده ای از سازمان های اجتماعی از جمله زندگی انفرادی، زندگی زوجی و اشکال مختلف زندگی گروهی هستند. آنها همچنین تغییراتی ۱۰۰ برابری را در حداکثر طول عمر نشان می دهد: از حدود ۲ تا بیش از ۲۰۰ سال متغیر است. تحقیقات قبلی بر روی گونههای منفرد، مانند بابونهای چاکما، نشان داده بود که موجودات دارای پیوند های اجتماعی قوی طولانی تر از افراد دارای ارتباطات ضعیف زندگی می کنند.
علاوه بر این مشخص شده است که زندگی گروهی خطر شکار و گرسنگی را محدود می کند که این موضوع نیز به نوبه خود می تواند طول عمر را در پستانداران افزایش دهد. با این حال، تجزیه و تحلیل بین گونه های مختلف محدود شده است. علاوه بر این، هنوز مکانیسم های مولکولی زیربنای روابط تکاملی بین اجتماعی بودن و طول عمر در پستانداران، که برای درک تکامل آنها مهم است، نامشخص است.
برای بررسی دقیق تر این موضوع، دانشمندی به نام ژومینگ ژو (Xuming Zhou) با همکاری مینگ لی (Ming Li) حدود ۹۷۴ گونه از پستانداران را برای مقایسه سه دسته سازمان اجتماعی (انفرادی، زوجی و زندگی گروهی) با طول عمر مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. گونه های گروهی شامل فیل آسیایی و آفریقایی، لمور دم حلقه ای، گورخر کوهی و خفاش نعل اسبی و گونه های منفرد شامل دوگونگ، آردوارک و سنجاب شرقی بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که گونه های گروهی معمولاً طولانی تر از گونه های منفرد زندگی می کنند. به عنوان مثال، خفاش های دم کوتاه شمالی (که منفرد هستند) و خفاش های نعل اسبی بزرگتر (که به صورت گروهی زندگی می کنند) هر دو از نظر وزن مشابه هستند اما حداکثر طول عمر آنها به ترتیب حدود ۲ سال و ۳۰ سال است. نویسندگان همچنین یک تجزیه و تحلیل ژنتیکی، برای ۹۴ گونه پستاندار انجام داده و ۳۱ ژن، هورمون و مسیرهای مرتبط با ایمنی را شناسایی کردند که به طور گسترده با سازمان اجتماعی و طول عمر این جانوران مرتبط هستند.
این یافته ها پایه ای برای آزمایش های بیشتر و تحقیقات بعدی در مورد مکانیسم های مربوط به نحوه زندگی و طول عمر موجودات فراهم می کند.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشر شده است.