عارضه پیرچشمی ناشی از عدم افزایش خاصیت ارتجاعی عدسی چشم و افزایش عدم انعطاف پذیری در عدسی چشم با افزایش سن است.
به گزارش سرویس وبگردی پاتوق من، انعطاف‌پذیری و تاری دید از جمله بیماری‌های چشم در میانسالی است که باعث کاهش قدرت دید افراد مسن می‌شود و در اصطلاح به این اختلال پیرچشمی گفته می‌شود.
بیشتر بخوانید: رفع پیرچشمی با یک قطره
با افزایش سن، عدسی چشم سفت‌تر و انعطاف ناپذیرتر می‌شود.
به گزارش صدآنلاین با افزایش سن، عدسی چشم سفت‌تر و انعطاف ناپذیرتر می‌شود و وقتی این اتفاق می‌افتد، دیگر نمی‌تواند شکل خود را برای تمرکز روی تصاویر نزدیک تغییر دهد. در نتیجه، تصاویر، متن یا صفحه نمایش خارج از فوکوس ظاهر می‌شود.
این عارضه معمولاً در افراد بالای ۴۰ سال ظاهر می‌شود و تا زمانی که فرد به اواسط دهه ۶۰ خود می‌رسد، رو به وخامت است.
اغلب نخستین علامت پیرچشمی زمانی است که کتاب، روزنامه یا گوشی هوشمند خود را در فاصله دورتری در دست بگیرید تا واضح‌تر بخوانید. برخی دیگر از علایم رایج عبارت است از دشواری در خواندن حروف کوچک یا تمرکز روی اشیای نزدیک، نیاز به نور روشن‌تر هنگام مطالعه، خستگی چشم یا سردرد هنگام مطالعه یا انجام کار‌های نزدیک.
